Akut İskemik Strok Tedavisinde Hemodilüsyonun Etkinliğinin Vasomotor Reaktivite ve Serebral Oksimetre ile Değerlendirilmesi

Hemodilusyon serebral kan akimini artirarak noroprotektif etki gostermekte. Bu etkinin kisa ve uzun vadedeki sonuclarini vasomotor reaktivite testi ve serebral oksimetre ile test etmeyi amacladik. Gerec ve yontemler: Iskemik stroklu hastalar ardisik sistemle hemodilusyon ve kontrol grubuna kabul edildi. Hemodilusyon ilk 24 sa icinde uygulandi. Hematokrit duzeyine gore hipervolemik, izovolemik ya da hipovolemik hemodilusyon uygulandi. Hemodilusyon oncesi, sonrasi 5.gun ve 90.gun transkranial doppler ile vasomotor reaktivite (VMR) testi, INVOS 3100 Cerebral Oximeter ile oksijen dagimi ve klinik degerlendirmeleri yapildi. Klinik degerlendirmede Glaskow koma skalasi, Bartel, Rankin, SSS, MCANS, HSS kullanildi. Sonuclar descriptive statistics, varyans analizi ve t- test ile degerlendirildi. Bulgular: Hemodilusyon grubunda 21, kontrol grubunda 20 hasta vardi. Yas ortalamasi 61,2 idi. VMR testinde ve oksimetride oksijen degerlerinde iki grup birbiri ile ve gunlere gore karsilastirmada anlamli bir farklilik bulunmamistir. Klinik degerlendirmede 90. Gunde hemodilusyon grubunda SSS ve MCANS degerleri daha iyi bulunmustur. Hemodilusyon WMR testinde ve oksijen dagiliminda anlamli bir etki gostermemistir. Uzun donemde klinik iyilesmede etkili bulunmustur.