Pacjent z przewlekłą białaczką limfocytową z licznymi powikłaniami po wcześniejszych liniach leczenia i wieloma powikłaniami obecnie w trakcie terapii wenetoklaksem w skojarzeniu z rytuksymabem

U 67-letniego pacjenta z przewleklą bialaczką limfocytową po 15 latach od rozpoznania wystąpila kolejna progresja choroby po 10. linii leczenia. Wcześniej pacjent otrzymywal chemioterapie, immunoterapie oraz leczenie celowane ibrutynibem. Pacjent byl obciązony udarem krwotocznym oraz wymagal w przeszlości zywienia przez gastrostomie. Z powodu kolejnej progresji choroby i stwierdzenia delecji w obrebie chromosomu 17 pacjent zostal zakwalifikowany do leczenia rytuksymabem i wenetoklaksem, ktory nastepnie stosowano w monoterapii. Leczenie to poprawilo stan kliniczny pacjenta, prowadząc do calkowitej remisji. Nie obserwowano powaznych zdarzen niepoządanych związanych z leczeniem, jednak w trakcie terapii pacjent przebyl zakazenie wirusem SARS-CoV-2. Przebieg zakazenia byl umiarkowany, a pacjent nie wymagal hospitalizacji; na czas zakazenia przerwano jednak terapie wenetoklaksem. Podsumowując, wenetoklaks jest skutecznym lekiem w nawracającej lub opornej przewleklej bialaczce limfocytowej rowniez u pacjentow leczonych wcześniej innymi lekami celowanymi.