Trening fizyczny u chorych z przewlekłą niewydolnością serca w podeszłym wieku — bezpieczeństwo i wpływ na wybrane parametry lewej komory serca, zmienność rytmu zatokowego oraz wydolność wysiłkową

Wstep . Trening fizyczny jest uznan± metod± terapii stosowan± u chorych z przewlek³± niewydolno¶ci± serca (CHF). Rozpowszechnienie CHF jest szczegolnie du?e w podesz³ym wieku, ale chorzy ci bardzo czesto s± dyskwalifikowani z tej formy leczenia. Celem badania by³a ocena bezpieczenstwa 6-miesiecznego treningu oraz jego wp³yw na wydolno¶ae wysi³kow±, lew± komore (LV) i parametry zmienno¶ci rytmu zatokowego (HRV) u chorych powy?ej 65. roku ?ycia z CHF o etiologii niedokrwiennej. Materia³ i metody . Do 2 grup: grupy trenowanej (A — 18) i grupy nietrenowanej (B — 14), zrandomizowano 32 chorych (¶r. wieku 70,6 ± 4,8; 23 me?czyzn, 9 kobiet) z CHF w II i III klasie wed³ug NYHA, z frakcj± wyrzutow± LV £ 35%, otrzymuj±cych standardow± farmakoterapie. Nadzorowany 6-miesieczny trening fizyczny dla grupy A prowadzono w O¶rodku Rehabilitacji Kardiologicznej 3 razy w tygodniu. Jednostka treningowa trwa³a 60 minut, a limit obci±?enia ustalano indywidualnie na podstawie wyj¶ciowego testu spiroergometrycznego (60% tetna uzyskanego przy szczytowym zu?yciu tlenu). Pocz±tkowo i po 6 miesi±cach u wszystkich chorych wykonywano spiroergometryczny test wysi³kowy, badanie echokardiograficzne oraz 24-godzinne badanie EKG z analiz± HRV. Wyniki . Wyj¶ciowo nie by³o istotnych ro?nic w zakresie analizowanych parametrow. W czasie trwania obserwacji liczba epizodow zaostrzenia CHF wymagaj±cych modyfikacji farmakoterapii by³a porownywalna w obu grupach. Po 6 miesi±cach w grupie trenowanej stwierdzono istotn± poprawe wydolno¶ci wysi³kowej oraz parametrow HRV. Parametry echokardiograficzne LV sie nie zmieni³y. W grupie kontrolnej zarowno wydolno¶ae wysi³kowa, zmienno¶ae rytmu zatokowego, jak i parametry LV istotnie sie nie zmieni³y. Wnioski . Ambulatoryjny trening fizyczny u chorych w podesz³ym wieku z CHF o etiologii niedokrwiennej jest bezpieczny i korzystnie wp³ywa na wydolno¶ae wysi³kow± i zmienno¶ae rytmu zatokowego oraz nie upo¶ledza funkcji LV. Gerontol. Pol. 2010; 18, 4: 194–200