Onderzoek naar passende herstelmaatregelen voor de droge heide (H4030) op de Brunssummerheide

Kortom, de Brunssummerheide wijkt op enkele belangrijke punten sterk af van andere Nederlandse heideterreinen. De verwachting is dat de weinige van oorsprong in het moedermateriaal aanwezige kationen en nutrienten door natuurlijke verwering al lang geleden zijn vrijgekomen en het merendeel van de in het terrein aanwezige voedingsstoffen nu circuleert tussen de vegetatie (boven- en ondergronds) en het organische materiaal (inclusief bodemadsorptiecomplex). Dat impliceert dat herstelmaatregelen die mogelijk effectief zijn in de overige Nederlandse heideterreinen (chopperen, maaien, herstel mineralogie) in de Brunssummerheide juist niet werkzaam zullen zijn (herstel mineralogie) of zelfs negatief kunnen uitpakken. Het is onvoldoende bekend wat de afwijkende mineralogische toestand op de Brunssummerheide voor een invloed heeft op sturende factoren zoals 8 de beschikbaarheid van aluminium, basische kationen en beschikbaarheid van N en P in de Brunssummerheide. Dat betekent dat een gedegen vooronderzoek noodzakelijk is om beter begrip te krijgen van de sturende processen, die de geobserveerde achteruitgang van de droge heide op de Brunssummerheide kunnen veroorzaken. Pas als de knelpunten in de sturende processen bekend zijn, kan hier op worden ingegrepen doormiddel van (mogelijk) passende herstelmaatregelen. Vervolgens kan bekeken worden of deze passende herstelmaatregelen voldoende onderbouwd zijn, of dat het nodig is deze door aanvullende veldexperimenten te toetsen. De Vereniging Natuurmonumenten heeft samen met de Provincie Limburg opdracht gegeven aan Onderzoekcentrum B-WARE (hoofdaannemer) met Kytalyk Geoscience en Wageningen Environmental Research als onderaannemers, om middels bodemchemisch, mineralogisch en historisch onderzoek inzicht te verkrijgen in de hierboven beschreven sturende processen in de Brunssummerheide.